Bir Özlemin Çağrısı

               Ayağımızın dibinde kalan birkaç tespih tanesinin dışında tüm taneler kaybolmuştu. Iğdır Lisesi'nin bahçesinde, sınıflarında yeniden buluşmayı, altmışa merdiven dayadığımız bu yaşta koşup eğlenmeyi, aynı topun peşinden koşmayı, öğretmenlerimizin taklitlerini yapıp gülmeyi, dil, din, ırk, Türk, Azeri, Terekeme, Laz farkı gözetmeksizin birbirimizi kucaklamayı, hatta birbirimize yaptığımız küfürleri bile o kadar çok özlemiştim ki içimi tarifi mümkün olmayan bir özlemin acısı kaplamıştı.

              Bu yüzden "İÇİM ACIYOR" yazısını, içimin acısını dindirmek için yazmış, Iğdır Lisesi'nde senede bir kez de olsa buluşmayı çok istemiştim. Bu çağrıdan dolayı birçok telefon aldım. Benim gibi özlem içinde olan birçok arkadaşlarım aradı. Yurt dışında bulunan arkadaşlarım da aradı.

             Gözyaşlarımızı görmeden, birbirimize sarılmadan telefonlarda ağladık. Lakin bazı olumsuzluklardan dolayı bu buluşmayı gerçekleştiremedim. Bu konuda tüm arkadaşlarımdan özür diliyorum. Çünkü hepimizde büyük bir heyecan yaratılmıştı. Arkadaşımızın "Bir Temmuzda Iğdır Lisesi'nin bahçesinde mezunlar olarak buluşuyoruz." yazısını görünce çok heyecanlandım. Her ne kadar organizasyonsuz ve birden bire olsa da, hiç olmazsa gelecek yıllar için atılmış bir adım olur.

              Bu yüzden Sefer Karakoyunlu arkadaşımıza gönülden teşekkür ediyorum. Bu buluşmanın siyasi yanı, öne çıkma yanı, birilerini flaş yapma düşüncesi asla yoktur, olmamalıdır. O saf, tertemiz, siyasi ve ırkçı düşüncelerden bihaber çocukluğumuzu, lise yıllarımızı, arkadaşlıklarımızı, acı tatlı geçen günlerimizi yeniden yaşamak, o günlerin hatıralarını bir kez daha anlatıp yaşamaktan başka bir amaç asla yoktur, olamaz. Aramızdan ayrılan ve hakkın rahmetine kavuşan tüm arkadaşlarımızı bir kez daha rahmetle anıyorum. Yüz yüze gelelim, kucaklaşalım, sarılalım. Gittikçe ırkçılığın kokuşmuşluğunda boğulan, ötekileşen, ötekileştikçe çirkinleşen bu güzelim Iğdır’ımıza dünün o güzelliğini Kürt, Azeri demeden, herhangi bir partinin partizanı demeden yeniden yaşayalım, yaşatalım. 4/C, 5/Fen C, 6Fen/C sınıfında olacağım. Umarım o gün gözyaşlarıma hâkim olurum da tüm sınıf arkadaşlarımın sıralarındaki yerlerini ve yüzlerini bir kez daha gıyaplarında da olsa görürüm. Sizleri bekliyor olacağım. O gün görüşelim veya görüşmeyelim tüm arkadaşlarımı sevgiyle, özlemle selamlıyorum. Nitekim geçen gün aynı duygularla Yeşil Iğdır Gazetesinde, Sefer Karakoyunlu Ben şimdi bir kez daha diyorum! Gelin birbirimizi rahmetle anmadan (Bu vesile ile Ben hep buradaydım, burada olacağım ve bir Ağustos’ta Iğdır Lisesi'nin bahçesinde...