Gerçekten ciddi hastalığı olan hastalar ise sadece yüzeysel bir tedavi görmektedirler.
Zaruri ihtiyacı olan bir çok vatandaş tedavi olmadan geri döndüklerini ve bir çok kişinin de il dışındaki özel hastanelere gittiklerini görmekteyiz.
Muayene, ilaç bedava olduğu için günü birlik yüzlerce kişinin hasta olarak Hastahane ve sağlık ocakları kapılarına koştuğunu gördükçe acaba Iğdır’da gerçekten bu kadar hasta varsa demek ki Iğdır’ın yarıdan fazlası hasta veya bir o kadarıda hastalık hastasını düşünürsek Iğdır’ımızda sağlam adam yok demektir.
Rahat teşhis koyamadıkları için en kısa yol, Erzurum’a sevk edilen hastayı götürmek için araç devreye giriyor ve o güzelim ambülanslar nerdeyse hurdaya döndü.
Unutulmaması gereken büyük sıkıntı ise Erzurum’a gidene kadar yolda hayatını kaybedenleri de unutmamak gerekir. O Fuzuli bir biçimde servislerin önünü ve koridorları tıka basa dolduran hastalık hastalarının yüzünden hep bunlar yaşanmaktadır.
Maalesef bunların yığılması olmazsa işler daha rahat bir biçimde rayına oturur.
Bu yığılmalar; Başta Doktorlar olmak üzere hastahanede çalışan tüm personel psikoloji bozukluğu yaşıyorlar, duyguları, düşünceleri değişmiş, tedavi olsun, hizmet olsun müdahale ve hizmet akışı zorluğu içinde olduklarını herkes görebiliyor.
Bir gün hastahaneye gidipte nefret ederek döndüğümüze göre Doktorların, Hemşirelerin ve diğer görevlilerin neler çektiğini varın sizler yorumlayın artık....
Zaruri ihtiyacı olan bir çok vatandaş tedavi olmadan geri döndüklerini ve bir çok kişinin de il dışındaki özel hastanelere gittiklerini görmekteyiz.
Muayene, ilaç bedava olduğu için günü birlik yüzlerce kişinin hasta olarak Hastahane ve sağlık ocakları kapılarına koştuğunu gördükçe acaba Iğdır’da gerçekten bu kadar hasta varsa demek ki Iğdır’ın yarıdan fazlası hasta veya bir o kadarıda hastalık hastasını düşünürsek Iğdır’ımızda sağlam adam yok demektir.
Rahat teşhis koyamadıkları için en kısa yol, Erzurum’a sevk edilen hastayı götürmek için araç devreye giriyor ve o güzelim ambülanslar nerdeyse hurdaya döndü.
Unutulmaması gereken büyük sıkıntı ise Erzurum’a gidene kadar yolda hayatını kaybedenleri de unutmamak gerekir. O Fuzuli bir biçimde servislerin önünü ve koridorları tıka basa dolduran hastalık hastalarının yüzünden hep bunlar yaşanmaktadır.
Maalesef bunların yığılması olmazsa işler daha rahat bir biçimde rayına oturur.
Bu yığılmalar; Başta Doktorlar olmak üzere hastahanede çalışan tüm personel psikoloji bozukluğu yaşıyorlar, duyguları, düşünceleri değişmiş, tedavi olsun, hizmet olsun müdahale ve hizmet akışı zorluğu içinde olduklarını herkes görebiliyor.
Bir gün hastahaneye gidipte nefret ederek döndüğümüze göre Doktorların, Hemşirelerin ve diğer görevlilerin neler çektiğini varın sizler yorumlayın artık....
