Koşulların çetin, yaşamın zor, gerçeklerin acı olduğu ilimizdir. Baba ocağımız, ana kucağımız vazgeçemezimiz Iğdır.
Bir bakılım hele hızla betonlaşmakta olan bu ilimizin sancıları, sıkıntıları, sorunları nelerdir? Iğdır’ımız hangi çözülmemiş, sorunların sarmalında, hangi devreden sorunlarıyla bir seçime daha gitmektedir?
Bir yüksek, bir muhteşem dağımız vardı; AĞRI DAĞI. Turizme açamadık onu: Dağın yüksekliğini eteğindeki insanların yokulluğuna çare yapamadık bir türlü. Dünyanın neresinde olsaydı bu dağ çoktan turizme açılmış, çevresi için zenginlik kaynağı olmuş olurdu.
Üstüne üstlük, Ağrı Dağı’na en yakın İl olduğumuz halde, bu dağa tırmanış iznini verme yetkisi de elimizden alınmış oldu. Çağrı yaptığım iktidar partisi milletvekili adayı Sn. Yaşar AKKUŞ’tan ne ses var, ne seda…. Oysa, Ankara’da çok hatırlı dostlarının olduğunu söylerdi…
Bir serbest bölgemiz olacaktı! “İran- Türkiye (Iğdır) - Nahçivan” üçgeninde, Kafkasya’ya açılacaktık. Bir kapımız, bu kapıda kurulmuş bir serbest sanayi bölgemiz olacaktı? Ülkeler arasında mutabakatlar sağlanmış, protokoller imzalanmıştı? Iğdır’a yatırım akacaktı hani? Oysa; ikinci İran kapısı da yine aynı ilde; VAN’a açılıverdi… Kaldı mı elimiz boşta, boşlukta?
Nisan’2011’de Havaalanımız açılacaktı! Büyük kent merkezlerine 1.600 km. uzaklıkta bulunan ilimizde ciddi bir ulaşım sorunu yaşanmaktadır. Çocuk, öğrenci ve hastalarımız hala otobüslerle 20 saate varan yolculuklarla büyük kent merkezlerine taşınmaktadır. Ya da Kars’tan otobüs aktarmalı uçakla … Oysa; havaalanımızın Nisan/2011’de açılacağı en yetkili ağızlardan defalarca ifade edilmişti.
Kış aylarında hava kirliliği hepimizi evlerinde esir alıyor. Iğdır hava kirliliğinde Türkiye rekoruna koşuyor. Doğalgaz yok, havayı kirleten etkenler inadına çok…
Kentimizde betonlaşma enine ve boyuna hızla yükseliyor. Nüfusumuz çoğalıyor, alt yapı, üst yapı yok. Elektrik, su, hizmet yetersiz. Geçmişte faytonlar için yapılan sokaklarda; otomobiller, kamyonlar, koca koca tırlarlar koşuyor. Iğdır fotoğraflarında yeşil hızla azalıyor…
İlimizde sağlık iflas etmiş, kanser hastalığı hızla yükseliyor. Artan nüfus ve Ermenistan’daki nükleer santralin yol açtığı radyasyonun etkisiyle 7 yıl önce yapılan mevcut devlet hastanesi fiziki mekan, doktor ve tıbbi cihaz açısından son derece yetersiz durumda olup “Devlet” kavramına yakışmayacak perişan bir haldedir. Hastalarımız Erzurum, Van, Ankara, İstanbul yollarında dertlerine derman aramaktadırlar…
Bu kadar değil ki başka sayamadığım sorunlar da var… Iğdır bu sorunlarını geçmişte çözemedi yeni döneme devretti. Şu anda İl’imizde amansız bir seçim- seçilme mücadelesi yaşanmakta. Seçilecek milletvekillerimiz yukarıda birkaçını sıraladığım sorunların farkındadırlar.
Peki bu sorunlarla baş edecekler mi? İktidar, muhalefet demeden, seçildim, seçilmedim bahanesine sığınmadan; (A) partisi, (B) partisi demeden, Iğdır’ın bütününü ilgilendiren ortak sorunların çözümüne yönelik projeler hazırlayıp uygulamaya koyabilecekler mi? Yönetimin iktidarın dikkatini Iğdır’a çekmeği ve bu sorunların çözümünü başlatabilecekler mi?
Yoksa seçildikten sonra, Iğdır’ın bu temel ve hayati sorunlarını bir yana bırakıp, iş takibi, personel ataması, ihaleye aracılık, eş, dost, yandaş kayırma işleriyle uğraşarak kendilerini yoracak, Iğdır’a zaman mı kaybettirecekler? Bu soruları mutlaka sormalıyız…
Kimi, niye seçeceğimizi, onlardan Iğdır’ımızın yukarıda devreden sorunlarına ne gibi çözümler üretebileceklerini, Iğdır’ın temel sorunlarını tüm kişisel çıkarların üzerinde tutacaklarına dair onları sorgulamamız, söz almamız, çözüm yolunda zorlamamız temel görevlerimizden biri değil midir?
Bir bakılım hele hızla betonlaşmakta olan bu ilimizin sancıları, sıkıntıları, sorunları nelerdir? Iğdır’ımız hangi çözülmemiş, sorunların sarmalında, hangi devreden sorunlarıyla bir seçime daha gitmektedir?
Bir yüksek, bir muhteşem dağımız vardı; AĞRI DAĞI. Turizme açamadık onu: Dağın yüksekliğini eteğindeki insanların yokulluğuna çare yapamadık bir türlü. Dünyanın neresinde olsaydı bu dağ çoktan turizme açılmış, çevresi için zenginlik kaynağı olmuş olurdu.
Üstüne üstlük, Ağrı Dağı’na en yakın İl olduğumuz halde, bu dağa tırmanış iznini verme yetkisi de elimizden alınmış oldu. Çağrı yaptığım iktidar partisi milletvekili adayı Sn. Yaşar AKKUŞ’tan ne ses var, ne seda…. Oysa, Ankara’da çok hatırlı dostlarının olduğunu söylerdi…
Bir serbest bölgemiz olacaktı! “İran- Türkiye (Iğdır) - Nahçivan” üçgeninde, Kafkasya’ya açılacaktık. Bir kapımız, bu kapıda kurulmuş bir serbest sanayi bölgemiz olacaktı? Ülkeler arasında mutabakatlar sağlanmış, protokoller imzalanmıştı? Iğdır’a yatırım akacaktı hani? Oysa; ikinci İran kapısı da yine aynı ilde; VAN’a açılıverdi… Kaldı mı elimiz boşta, boşlukta?
Nisan’2011’de Havaalanımız açılacaktı! Büyük kent merkezlerine 1.600 km. uzaklıkta bulunan ilimizde ciddi bir ulaşım sorunu yaşanmaktadır. Çocuk, öğrenci ve hastalarımız hala otobüslerle 20 saate varan yolculuklarla büyük kent merkezlerine taşınmaktadır. Ya da Kars’tan otobüs aktarmalı uçakla … Oysa; havaalanımızın Nisan/2011’de açılacağı en yetkili ağızlardan defalarca ifade edilmişti.
Kış aylarında hava kirliliği hepimizi evlerinde esir alıyor. Iğdır hava kirliliğinde Türkiye rekoruna koşuyor. Doğalgaz yok, havayı kirleten etkenler inadına çok…
Kentimizde betonlaşma enine ve boyuna hızla yükseliyor. Nüfusumuz çoğalıyor, alt yapı, üst yapı yok. Elektrik, su, hizmet yetersiz. Geçmişte faytonlar için yapılan sokaklarda; otomobiller, kamyonlar, koca koca tırlarlar koşuyor. Iğdır fotoğraflarında yeşil hızla azalıyor…
İlimizde sağlık iflas etmiş, kanser hastalığı hızla yükseliyor. Artan nüfus ve Ermenistan’daki nükleer santralin yol açtığı radyasyonun etkisiyle 7 yıl önce yapılan mevcut devlet hastanesi fiziki mekan, doktor ve tıbbi cihaz açısından son derece yetersiz durumda olup “Devlet” kavramına yakışmayacak perişan bir haldedir. Hastalarımız Erzurum, Van, Ankara, İstanbul yollarında dertlerine derman aramaktadırlar…
Bu kadar değil ki başka sayamadığım sorunlar da var… Iğdır bu sorunlarını geçmişte çözemedi yeni döneme devretti. Şu anda İl’imizde amansız bir seçim- seçilme mücadelesi yaşanmakta. Seçilecek milletvekillerimiz yukarıda birkaçını sıraladığım sorunların farkındadırlar.
Peki bu sorunlarla baş edecekler mi? İktidar, muhalefet demeden, seçildim, seçilmedim bahanesine sığınmadan; (A) partisi, (B) partisi demeden, Iğdır’ın bütününü ilgilendiren ortak sorunların çözümüne yönelik projeler hazırlayıp uygulamaya koyabilecekler mi? Yönetimin iktidarın dikkatini Iğdır’a çekmeği ve bu sorunların çözümünü başlatabilecekler mi?
Yoksa seçildikten sonra, Iğdır’ın bu temel ve hayati sorunlarını bir yana bırakıp, iş takibi, personel ataması, ihaleye aracılık, eş, dost, yandaş kayırma işleriyle uğraşarak kendilerini yoracak, Iğdır’a zaman mı kaybettirecekler? Bu soruları mutlaka sormalıyız…
Kimi, niye seçeceğimizi, onlardan Iğdır’ımızın yukarıda devreden sorunlarına ne gibi çözümler üretebileceklerini, Iğdır’ın temel sorunlarını tüm kişisel çıkarların üzerinde tutacaklarına dair onları sorgulamamız, söz almamız, çözüm yolunda zorlamamız temel görevlerimizden biri değil midir?
