Türkçülerin en önemli vazi fesinin yer yüzündeki bütün Türk Milletini kederde, tasada ve kıvançta birlik beraberlik ülküsüne sahip olma ve insanca yaşayarak asimilasyonlara uğratmama ülküsüdür.
II.Meşrutiyetin ilanıyla başlayan ve 1923 yılına Cumhuriyetin ilanına kadar devam eden bu dönem Türkçülük tarihinin en parlak dönemidir.Çünkü o güne kadar sadece ilmi ve edebi bir mahiyet arz eden Türkçülük fikri, Osmanlıcılık ve kralcılık siyasetlerini bir biri ardınca geçerliliğini kayıp etmesi üzerine takip edilecek tek fikir ve siyasi yol olarak kalmıştır. Artık Türkçülük sadece aydınlar arasında tartışılan ve benimsenen zümrevi bir fikir olmaktan çıkmış ve ta rihimizin ilk devirlerinde olduğu gibi milletimizin bütününe yayılan bir fikir ve hareket haline gelmiştir. 1923 de kurulan modern Türkiye Cumhuriyetinin politik sosyal, kültürel ve ekonomik temelleri Türkçü bir görüşle bu dönemde hazırlanmıştır. Gayri müslüm ve gayri Türk unsurların milli benliklerini idrak ederek,birer birer Osmanlı İmparatorluğunun bünyesinden ayrılarak bağımsızlıklarını ilan etmeleri üzerine yalnız kaldığını hisseden Türk Milleti düştüğü zor durumdan kurtulabilmek için benimsenecek tek fikrin Türkçülük olduğunu artık anlamaya başlamışlardır. Bu arada 1908 yılının Aralık ayında ilk Türkçü teşkilat başkanı Ahmet Mithat Efendi, Emrullah Efendi, Necip Asım Bursalı, Tahir Bey, Musa Akyiğitoğlu, Ahmet Ferdi Fuat, Raif Rıza, Tevhik Beyler idi. Bu teşkilatın amacı bütün Türklerin mazi ve haldeki eserlerini çalışma ve mahiyetlerini öğrenmek ve öğretmektir. Bu arada Türkiye dışında ilk Türkçü hareket Azerbaycan da Abbaskulu Ağa Bakıxanof tarih sahasında Mirzafet Ali Ahuntzade edebiyat sahasında çalışırken Rusya da Melekzade Hasan Bey Zerdebi Rusya daki Türkleri öz benliklerine dönmeleri için Ekinci Gazetesini çıkararak faaliyet göstermişlerdir.
İsmail Bey Gaspralı, Hasan Ata Abeşi, Zeki Verdi, Togan Hadi Atlasi, Aziz Ubeydullah, Ali Rahimi, Abdullah Battal Taymas, Ali Merdan Topçubaşı, Ahmet Ağaoğlu, Hüseyinzade Alibey ve nice Türkçü düşünürlerimiz ki bunların bir gayeleri vardı milli benlik ve beraberliğin her dalda pekişerek Anadolu da ve Türk Dünyasında birlik ve beraberliğin sağlanmasıydı. Ve dünya milletleri içerisinde layık olduğu yeri almasıdır.
Türkçülüğün kökeni araştırmaya kalksak çok uzaklara yani milattan öncelere dayanır oralara değinmeyeceğim. Peki neden 3 Mayıs Türkçüler Bayramıdır. Cumhuriyetin ilanından bir müddet sonra çeşitli düşman fikirlerle mücadele etmek zorunda kalan Türkçü düşünürler ve bu düşman fikirlerin başında komünizm, kapitalizim siyonizim, faşizm, masonluk, mezhepçilik ve bölgecilik gelmektedir. Türklük ve Türkçülük düşmanı diğer bazı fikirlerle iş birliği yaparak çalışmasını sürdüren başta komünizm olmakla beraber bir çok izimlere izin vermeyen Türkçü Milliyetçi aydın ve yazarlarımız bilhassa basın yayın organlarını eline geçiren komünist ve mason yazarların sistemli neşriyatından etkilenen idarecilerden acı darbeler de oldu bu darbelerden 1. cisi 3 Mayıs 1944 te komünistlere karşı mücadele eden Türkçü ilim ve fikir adamlarının tutuklanarak tabutluk adı verilen zindanlara sokulması, 2.cisi ise 22 Ocak 1953 de seksenden fazla şubesi bulunan Türk Milliyetçileri derneğinin kapatılmasıdır.
Bu arada bilhassa 1960 dan sonra başta Türk Ocağı binasına el konulması olmak üzere bir çok Türkçü Teşkilat kapatılarak faaliyetlerine son verildi. Ama zindanlar, işkenceler, tabutluklar, ölümler ne Alparslan Türkeş’i, ne Nihal Atsız’ı, ne Reha Oğuz Türkkan’ı, ne de Dündar Taşer’leri susturabildi.Ve nice ilim adamının suçlarının ne olduğunu biliyormusunuz değerli okuyucularımız. 1944 lerin komünistlerinin ve masonlarının isimlerini neşriyatlarımızla su yüzüne çıkarmak .En büyük suçumuz ise Türküm, Milliyetçiyim demekti. Efendim bakın işte bunlar Turancıdırlar, bakın Turan gerçekleşti, Türk Devletleri müstakildir kime ne zararı var faydadan başka.
O günden beridir Türklüğü ve Türk Ülküsünü yargılayan zihniyetlere karşı 3 Mayıs Türkçüler bayramını ilan ettik ve diyoruz ki 3 Mayıs Türkçüler Bayramımız bütün milletimize kutlu olsun.
Iğdır M.H.P. Teşkilatı Adına
Cahit EROL
II.Meşrutiyetin ilanıyla başlayan ve 1923 yılına Cumhuriyetin ilanına kadar devam eden bu dönem Türkçülük tarihinin en parlak dönemidir.Çünkü o güne kadar sadece ilmi ve edebi bir mahiyet arz eden Türkçülük fikri, Osmanlıcılık ve kralcılık siyasetlerini bir biri ardınca geçerliliğini kayıp etmesi üzerine takip edilecek tek fikir ve siyasi yol olarak kalmıştır. Artık Türkçülük sadece aydınlar arasında tartışılan ve benimsenen zümrevi bir fikir olmaktan çıkmış ve ta rihimizin ilk devirlerinde olduğu gibi milletimizin bütününe yayılan bir fikir ve hareket haline gelmiştir. 1923 de kurulan modern Türkiye Cumhuriyetinin politik sosyal, kültürel ve ekonomik temelleri Türkçü bir görüşle bu dönemde hazırlanmıştır. Gayri müslüm ve gayri Türk unsurların milli benliklerini idrak ederek,birer birer Osmanlı İmparatorluğunun bünyesinden ayrılarak bağımsızlıklarını ilan etmeleri üzerine yalnız kaldığını hisseden Türk Milleti düştüğü zor durumdan kurtulabilmek için benimsenecek tek fikrin Türkçülük olduğunu artık anlamaya başlamışlardır. Bu arada 1908 yılının Aralık ayında ilk Türkçü teşkilat başkanı Ahmet Mithat Efendi, Emrullah Efendi, Necip Asım Bursalı, Tahir Bey, Musa Akyiğitoğlu, Ahmet Ferdi Fuat, Raif Rıza, Tevhik Beyler idi. Bu teşkilatın amacı bütün Türklerin mazi ve haldeki eserlerini çalışma ve mahiyetlerini öğrenmek ve öğretmektir. Bu arada Türkiye dışında ilk Türkçü hareket Azerbaycan da Abbaskulu Ağa Bakıxanof tarih sahasında Mirzafet Ali Ahuntzade edebiyat sahasında çalışırken Rusya da Melekzade Hasan Bey Zerdebi Rusya daki Türkleri öz benliklerine dönmeleri için Ekinci Gazetesini çıkararak faaliyet göstermişlerdir.
İsmail Bey Gaspralı, Hasan Ata Abeşi, Zeki Verdi, Togan Hadi Atlasi, Aziz Ubeydullah, Ali Rahimi, Abdullah Battal Taymas, Ali Merdan Topçubaşı, Ahmet Ağaoğlu, Hüseyinzade Alibey ve nice Türkçü düşünürlerimiz ki bunların bir gayeleri vardı milli benlik ve beraberliğin her dalda pekişerek Anadolu da ve Türk Dünyasında birlik ve beraberliğin sağlanmasıydı. Ve dünya milletleri içerisinde layık olduğu yeri almasıdır.
Türkçülüğün kökeni araştırmaya kalksak çok uzaklara yani milattan öncelere dayanır oralara değinmeyeceğim. Peki neden 3 Mayıs Türkçüler Bayramıdır. Cumhuriyetin ilanından bir müddet sonra çeşitli düşman fikirlerle mücadele etmek zorunda kalan Türkçü düşünürler ve bu düşman fikirlerin başında komünizm, kapitalizim siyonizim, faşizm, masonluk, mezhepçilik ve bölgecilik gelmektedir. Türklük ve Türkçülük düşmanı diğer bazı fikirlerle iş birliği yaparak çalışmasını sürdüren başta komünizm olmakla beraber bir çok izimlere izin vermeyen Türkçü Milliyetçi aydın ve yazarlarımız bilhassa basın yayın organlarını eline geçiren komünist ve mason yazarların sistemli neşriyatından etkilenen idarecilerden acı darbeler de oldu bu darbelerden 1. cisi 3 Mayıs 1944 te komünistlere karşı mücadele eden Türkçü ilim ve fikir adamlarının tutuklanarak tabutluk adı verilen zindanlara sokulması, 2.cisi ise 22 Ocak 1953 de seksenden fazla şubesi bulunan Türk Milliyetçileri derneğinin kapatılmasıdır.
Bu arada bilhassa 1960 dan sonra başta Türk Ocağı binasına el konulması olmak üzere bir çok Türkçü Teşkilat kapatılarak faaliyetlerine son verildi. Ama zindanlar, işkenceler, tabutluklar, ölümler ne Alparslan Türkeş’i, ne Nihal Atsız’ı, ne Reha Oğuz Türkkan’ı, ne de Dündar Taşer’leri susturabildi.Ve nice ilim adamının suçlarının ne olduğunu biliyormusunuz değerli okuyucularımız. 1944 lerin komünistlerinin ve masonlarının isimlerini neşriyatlarımızla su yüzüne çıkarmak .En büyük suçumuz ise Türküm, Milliyetçiyim demekti. Efendim bakın işte bunlar Turancıdırlar, bakın Turan gerçekleşti, Türk Devletleri müstakildir kime ne zararı var faydadan başka.
O günden beridir Türklüğü ve Türk Ülküsünü yargılayan zihniyetlere karşı 3 Mayıs Türkçüler bayramını ilan ettik ve diyoruz ki 3 Mayıs Türkçüler Bayramımız bütün milletimize kutlu olsun.
Iğdır M.H.P. Teşkilatı Adına
Cahit EROL
