AŞURADIR

Zalim senle çıram söndü.
Yıkıldı dağ öz başıma,
Kim bakar ki göz yaşıma,
'Şehit şahı' baş taşıma,

Felek yazdır, yaman gündü
Zalim oldun çıram söndü.
Gözüm ağlar, yol gözlerim
Minnet ettim, ol gözlerim,

Hüseyn gibi bal gözlerim.
Aşura’dır, aşk günündü,
Zulüm ettin çıram söndü.
Güller kanlı gül bağında,

Kanlar sergen kan dağında,
Kainatın zır çağında,
Aç karanfil, son ömründü,
Şam yıkılsın, çıram söndü.

Şehit güller Nebi soyu,
Kasım damat kanlı toyu,
Bacı, kardeş, emmi, dayı,
İbret almak tam bugündü.

Yandı bağrım çıram söndü.
Peygamber’in Ehlibeyt’i,
Müslüman ya şu ümmeti!?
Katlettiler imameti,

Şehadetin sanki dündü,
Seccad hasta çıram söndü.
Binbeşyüz yıl hak kan susmaz,
Adil hüküm yoksa kesmez,

İzni yoksa yaprak esmez,
Ehlibeyt din-çün süründü,
Lanet Yezit çıram söndü.
Meydandaydı genç yağızlar

Dini dardan yürek sızlar,
Şehit yiğit oğul, kızlar.
Katil, dinle zırh büründü,
Hak din için çıram söndü.

Muhammed’in can düşmanı,
Soydan aldı intikamı,
Uhud, Hendek’in tamamı,
Süfyan için hak ölümdü,

Zalim Şimir, çıram söndü.
Dini kalkan eden densiz,
Din elinde oldu dinsiz,
Sahte İslam böyle soysuz,

Kerbela can yakan gündü,
Canlar feda çıram söndü.
Bebekleri düşman saydı,
Çocuk şehit olan aydı

Muharrem, Aşura vaydı,
Ali Asker masum candı,
İmam ağlar çıram söndü.
Dine düşman, İslam idi,

İntikama çok sevindi,
Lanet Süfyan görmeliydi,
Dinsiz, yalan dedi, kandı,
Zeynep yalnız çıram söndü.

Esir etti, İslam diyen,
Peygamberin hakkın yiyen,
Yetmiş iki yiğit dayan,
İslam Hür’le, hür uyandı,

Abbas kolsuz çıram söndü.
Kerbela’da hak yeşerdi,
Hüseyn kanıyla başardı,
Din, dinsizle mi yaşardı?

Haksızlık arşa dayandı,
Siyasetle çıram söndü.
Nebi soyu zulüm gördü,
Muhtar biraz hesap sordu,

Fitneyle baş etmek zordu,
Koltuk, makam tatlı sandı,
Menfaatle çıram söndü.
Ehlibeyt bir çok zulümden,

Korkmaz idi can ölümden,
Emircan hak-kı dilimden,
Doğruları  kim der dandı?
Matemim var çıram söndü.
24.7.2022 Emir Şıktaş