BÜYÜKLERİMİZİN UNUTULMAYAN ANILARI

Hacı Salih iş yerinin önünden geçerken seslendi, “Hacı çaylar benden, gidelim sana çay ikram edeyim”
Hacı Ali amca önce bir niyetlendi kalkmaya ama aklına işi mi geldi, yoksa latife yapmayı mı düşündü ve cevap verdi; 
“Hacı, sen yanında götürdüklerini gönderiyorsun, benim gitmeye niyetim yok, ben seninle gelemem” dedi. 
Hacı Salih’in kahve ve sohbet dostları gerçekten birer birer göç etmişlerdi öteki dünyaya. 
Çaya gitmek istemeyen Hacı Ali amca, Hacı Salih’ten bir süre sonra peşlerinden gitti.
Allah rahmet etsin ikisinide.
***
Rahmetli Hüseyin amca esprili, sevilen insandı.
12 Eylül öncesi hep Hacı Ali’ye takılmaktaydı.
Latifelerini caddenin tüm esnafı dinler, kahkaha atarlardı.
“Hacı, ne zaman gidiyorsun, git bizde işimize bakalım”
Hacı Ali  amca da “zamanı gelince” dermiş.
1980 ihtilali olmuş, herkesi topluyorlar.
Hüseyin amca da huzursuzca dolaşmakta.
Caddeden geçmekte iken Hacı Ali amca görür.
Ayağa kalkar ve seslenir;
“Buyur Sayın başkanım.. buyur..  buyur..”
Hüseyin amca nazik ortamı ve latifenin sıkıntı yaratabileceğini hesap ederek hemen kızmaya başlar; “Hacı, Allah’ını seversen, de get işine”
***
Hüseyin amcanın resmi dairede işi vardır.
Gider ve işinin çözülmesini ister.
Memurlarda esprili olduğunu bildikleri ve sevdikleri için, kızdırmak amaçlı işini geciktirmekte, bir taraftan da “Hüseyin amca ne diyorsun, bu işi biz yapamayız, bizi şikayet etmek mi istiyorsun, tamam, buyur gidip şikayet edebilirsin”
Memurların hepsinin ailesini tanıdığı için böyle bir şikayetin kendisini de zora sokacağını hesap eden Hüseyin amca nüktedanlığını gösterir ve lafı oturtur memurlara; 
“Siz bekliyorsunuz ben sizi şikayet edeyim, sizi müdür yapsınlar, boşuna beklemeyin şikayet etmem”
Kahkaha atan memurlar Hüseyin amcanın işini yapar, çay ikram edip gönderirler.
Allah rahmet etsin. Emir ŞIKTAŞ