Ey Halkımız

Yığılın ey halkımız, herkes duysun sesimi, Ölü toprağından mı, neden konuşmazsınız? Nuh’un tufanımı var, soyunuzun yasımı? Kinleriniz mi engel, neden barışmazsınız?   Dağ, dere demeyerek çıkara koştururken, Dilleriniz lal olsun, çıkarlar sustururken, Sahiplenmedi bu halk Babek’i astırırken, Hiç ibret almayarak, halen görüşmezsiniz.   Zalimlik sizden başlar, asıl zalim sizsiniz, Hüseyn’i şehid eden, korkak ve dinsizsiniz, Kendinizi yoklayın, islam, şeytan, kimsiniz?  Haram kursağınızda, doğru, alışmazsınız.   Bırakın şu-bu olmayı, önce kendiniz olun, Hakkı teslim ederek, hakkın yolunu bulun, Sürü gibi olmayın, haksıza tepki koyun, Ölüm müdür korkunuz, hakla buluşmazsınız?   Yok olmakta ölümdür, yok olmaya yüz tutma, Doğ küllerinden halkım, varlığını unutma, Emircan’ın bin kurban, şu gönlümü daraltma, Birlik, kuvvet, kök sizde, neden yarışmazsınız? 19.02.2015 Emir ŞIKTAŞ