GELMEDİ BAHAR

Tabiat uyandı, açtı çiçekler,
Bağban, çiçeğine sevgisin ekler,
Dostlar bu halime ne diyecekler?
Nafile bekledim sevmedi bahar.

Toprağı okşadım, çiçekler verdi,
Bar tuttu tabiat, el çiçek derdi,
Sıngın yürek, tatlı sözler isterdi?
Duymadı vefasız, bilmedi bahar,

Uykusuz gözlerim  o’nu beklerken,  
Geceyi sabaha tan'la eklerken,
Görmeyi isteyen saf yüreklerken,
Çıkarsız duyguyu görmedi bahar.

Çile yumağına sabır doldurdum,
Zalimin yoluna  canı soldurdum,
Arzuları, çiçek iken öldürdüm,
Lebinden buse de vermedi bahar.
Sevgisi, çiçekler çiçeği idi,
Hayatın yaşanmış gerçeği idi,
Elimin, obamın göğçeyi idi,
Yayıldı gelincik dermedi bahar.

Boş kalan yürekte bitmez çiçekler,
Çile yumağına, kim, neler ekler?
Çiçek soldu, heba oldu emekler,
Pejmürde halimi sormadı bahar.                                                                                                                                                                                                                                                                                             

Beyaz, pembe, sarı renge büründü,
Masum yürek ardı sıra süründü,
Zühre yıldızıydı, bazen göründü,
Dost kervanı gibi durmadı bahar.

Baharda, çiçekler yüreği okşar,
Emircan, doğayla baş başa yaşar,
Arılar çiçekten çiçeğe koşar,
Bir çiçek istedim, duymadı bahar.
10.4.2021 Emir Şıktaş