HOCALI Unutmak İhanettir

Merhamete mil çekip, vicdanı iğdişledi Kuduz köpek o gece insanlığı dişledi Ölümü tattı bir halk, nefretin doruğunda Hocalı’ya od düştü, şubatın soğuğunda   Süngülenen çocuklar, kurşunlanan kadınlar Gecenin siyahını kızıla çaldı kanlar Bir zalimler ordusu, kahretti Hocalı’yı Tüm dünya fütursuzca seyretti Hocalı’yı   Doğmamış bebeklerin karnını deşti çelik İnsanlık rafa kalktı derc eyledi vahşilik Husumetin, nefretin, kinin de hududu var Hiç bir hudut çizmedi bu vahşete alçaklar   Diri diri yakılan bedenlerin isinden Mazlumun feryadından, can yakan nalesinden Yedi kat cehennemde viran oldu Hocalı Milletime soykırım,kıran oldu Hocalı   Ay yıldızlı bayrağa nakış nakış dikilen Şahadetin en yüksek gönderine çekilen Bağrımızda yandıkça harlanıyor alevi Kara libas giyiyor yeşil-kırmızı-mavi   Yüreğimden bin defa vurulduğum gün, bugün İncecik bir dal gibi kırıldığım gün, bugün Hocalı sızım benim, Hocalı derin yaram Her nefeste muradım, intikam... tek intikam   Şarlatan suretlerin, sahtekar sinesinde Kayboldu çığlıkların, çakalların sesinde İnancın ve nesebin Müslüman,Türk’se eğer Adını bilmez senin, hümanist serseriler Yurtseven ŞEN