Iğdırlı Şair Tuğrul Keskin Yıllar Sonra Iğdırda

            Iğdır Pozitif Düşünce derneğinin misafirde olan Tuğrul Keskin, yemekte dernek üyeleriyle bir araya gelerek Iğdır ve şiiri konuştu. Şiir dalında birçok ödülü alan , edebiyat alanında en önemli ödüllerden olan Yunus Nadi ödülüne layık görülen Iğdır’ın yetiştirdiği şair Tuğrul Keskin, eşi ve Yeni Kuşak Köy ensitütüleri derneği genel başkanı prof dr Kemal Kocabaş onuruna pozitif düşünce derneği Bike kebap saolunda bir yemek verdi. Hoş bir sohbet ortamında geçen yemekte konuşulan konu şiir ve Iğdır oldu.

             Tuğrul Keskin, “Iğdır’ı sevmek, Iğdır’ı düşünmek apayrı bir tutkudur. Gurbetteki Iğdırlılar Iğdır’ı hep özler burada yaşamak ister fakat şartlar el vermez.fakat gönülleri hep Iğdır’dadır.”dedi. Yemekte yazdığı şiirlerden okuyan Tuğrul Keskin, hayat hikayesi ve şiirle tanışması konusunda şunları söyledi: ”Çocukluğum Iğdır´da geçti. Hani Rus sınırında bizim(miş) de sanki bizden uzak(mış) gibi uzanan o küçücük aralıkta. Adı da Aralık zaten 11-12 yaşlarımın geçtiği yerin. İşte aralıkta bir hayattı o zaman.

             Her şeyin aralıkta yaşandığı. Rus sınırında olduğumuzdan, sosyalizmle, kapitalizm aralığında. Bilgiyle, bilgisizliğin aralığında. Çocuklukla, büyüklüğün aralığında. Yoklukla, varlığın aralığında. Düşle, gerçeğin aralığında. Ölümle, yaşamın aralığında küçücük bir hayat. Küçük hayatların büyük beklentisi olmazmış gibi gelir bana. Başka hayat bilmediklerinden belki. Ancak o zamanlar konservatuvar okumak isterdim. Neden okumak isterdim, kim yönlendirmişti, bunu çok net hatırlamıyorum ama isterdim. Olmadı. Sonrasında göç yolları göründü İzmir´e. İzmir...Belki de yeniden doğduğum şehir. Şiirin içine doğdum ben, tanışmadan önce. Ailemde pek çok halk ozanı var. Bir de Azeri´lerin yaşamı gibi bir şeydir ahenkli söz söylemek. Çok küçük yaşlarımda derinliğine bilirdim bir çok efsaneyi. Mesela Mecnun´un Leyla´ya söylediği şiirleri. Kerem´i yakan şiirleri. Aslı´nın gözyaşı olan şiirleri. Zaloğlu Rüstem´in acısını. Ferhat ile Şirin´in şiirlerini. Köroğlu´nu ezbere bilirdim. Aşık Elesker´i, Molla Penah´ı ve uzun kış gecelerinde babamın kahvesine konuk olup, her gece eşsiz şiirler okuyan büyük ozanlar´ı. Sonra Dede Korkut´un Deli Dumrul´unu. En önemlisi, sonraki yıllarda benim de üstünde derinliğine çalıştığım Babek´in onurlu hikayesini bilirdim küçük yaşımda. Bir iki denemem de vardı. Mesela bana pelikan dolma kalem kazandıran ilk şiirim gibi. Ama modern şiirle tanışıklığım çok sonraki yıllarda oldu, lise iki gibi sanırım. Ahmed Arif´in Hasretinden Prangalar Eskittim´i ile karşılaşmak bambaşka ufuklar açmıştı bende. Enver Gökçe, Nazım, Mayakovski. Eşsiz ve kardeş ve özgür ve eşitçe bir dünyanın benim dışımda, benden uzakta bir yerlerde olduğunu, yaşandığını duyumsattı bana. Benim için yeni ve özgür bir dünyanın kapısı tam da burasıydı. O kapıdan içeri girdim. İşte bu kapı “neden şiir”in de derinliğine bir yanıtı gibidir. Girdiğim ve artık geriye dönülmez o kapının ardında bütün zulümlerdi gördüğüm, kötülüklerdi. Eşitsizliğin ve alçaklığın büsbütün egemen olduğu namussuz bir çağdı bütün gördüğüm. Böylesine ezilmişler dünyasında tuttum ezilenden yana oldum ben de. Bu yaralarımı göstermek, benimki gibi ağrıyan yürükleri bulmak için de, ifadesini çocukluğumdan bildiğim o sese, o ilk sese kulak verdim ve şiir yazmayı sürdürdüm. O yıllarda şiir yazmasam, yaşama katlanamazdım gibi geliyor bana şimdilerde. “ Yemekten sonra Tuğrul Keskin’e dernek adına Öğretim görevlisi Sözer Akyıldırım tarafından Ünlü şair ”Şehriyar”’ın halı dokunma resmini hediye etti. Tuğrul KESKİN KİMDİR Şair, 15 Mayıs 1961'de Iğdır'ın Aralık İlçesi'nde doğdu. Asıl adı Ertuğrul Keskin'dir. Bazı şiirlerinde Azer Tuğrul Keskin, A.Tuğrul Keskin adlarını da kullandı. İzmir Atatürk Ticaret Lisesi'ni bitirdi. Muğla İşletme Yüksek Okulu'nda öğrenciyken yüksek öğrenimini sonlandırdı ve ticarete atıldı. Değişik işlerde çalıştı, yöneticilik yaptı. Piya Yayınları'nın kurucuları arasında yer aldı. Bir kız çocuğu babası olan Keskin Türkiye Yazarlar Sendikası (TYS), Edebiyatçılar Derneği ve Dil Derneği üyesidir. İlk şiirleri itibaren Yaba ve Yeni Olgu dergilerinde yayınlandı. Şiir ve yazıları; Türkiye Yazıları, Dönemeç, Ortaklaşa, Yamaç, Yarın, E, Yeni Biçem, Edebiyat ve Eleştiri, Papirüs, Ötekisiz, Kum, Düşe-Yazma, Agora, Ünlem, Gediz, Dize, Üç Nokta, vd. dergilerde yayımlandı. 'Ütopya' ve 'Kunduz Düşleri' dergilerini çıkartan ekipte yer aldı. Yeni Bütüncü Şiirin Manifestosu'nu yayımladı. "1980'li yıllarda başlayan şiir serüveninde göçlendirilmiş ve kurulu düzene başkaldıranların amansız yazgısını, kendi yaşantı örüntüleriyle içi içe örerek, duru bir dille, birey-toplum izdüşüm dengesini gözeterek, imgeyi maske düşürücü bir tarzda kullanan çıplak şiirler yazıyor." Yapıtları: Bir Suyun Kıyısında (1985) Kırılan Kar Sesi (1988) Babek (1990) Tacir ve Cinayet (1994) İpekler Çoğaltmaya (1999) Zifir (2004) Solgun (2004) Eski’ten (2005) Babek Bir İsyan (2005) Ödülleri: 1990 Dokuz Eylül Şiir Ödülü 1994 Dionysos Şiir Ödülü 2004 Yunus Nadi Şiir Ödülü / Zifir ile 2004 Dionysos Şiir Ödülü / Yeniden ile 2008 Behçet Aysan Şiir Ödülü