İLİMİZDE YAŞAYAN İKİ CANLI TARİH DAHA

Atatürk Mahallesinde oturan kendi değimi ile 102 nüfus cüzdanında ise 1919 yazılı olan  Ceyran Taş(102) ve kendi değimi ile 98 nüfusta ise 1326 doğumlu olan Salman Berrak (98) kardeşler Ermenilerin bu bölgede katliam yaptıklarını oturdukları Bayatdoğanşalı (Bayat) ve Koçkıran (Dize)köylerine baskın düzenleyerek insanları camiye doldurarak öldürdüklerini çoğu insanın kendini Aras nehrine atarak boğulduğunu böyle bir zülüm görmediklerini söylediler.
    1919 yılında yaşadıkları günleri anlatırken duygulanan ve ağlayan Ceyran nine yaşadıkları o günleri şöyle anlattı: ”Biz Bayat köyünde oturuyorduk. Babam yeni ölmüştü 10-11 yaşlarında olurdum. Ermeniler köye baskın yapınca herkes kaçmaya başladı bizde silah yoktu. Ben kardeşim Salman’ı da yanıma alarak kaçmaya başladım. Herkes kaçıyordu. Annem bizi bırakıp kaçmıştı herkes kendi can derdine düşmüştü. Kadınlar çocuklarını atarak kaçıyordu. Kaçanların peşine takılıp Dize köyüne geldik burada bir müddet kaldık Ermeniler buraya da saldırınca iran’a herkes kaçtı. Çoğu kadınlar Ermenilerin eline düşmemek için kendisini Aras nehrine atıyordu. Orada boğulup ölüyordu. Kimisi de kurtuluyordu. İran’da kaldık daha sonra Iğdır’a döndük .İran şahı bizlere az yiyecek veriyordu ki hasta olmayalım çünkü herkes açtı. Birden çok yesek ölebilirdik.Böyle zulmü hiç kimse görmedi.Gavur(Ermeni) herkesi kırdı.Gavurdan kurtulan da bitten, açlıktan öldü. Kıyamet günüydü O günler." Ermenilerin yaptığı zülüm anlatılmakla bitmez, çok çektik çok..