Sizlerin yapacağınız değerlendirme benim için çok önemli. Sadece
sizlerin mi? Amcalarımın, dayılarımın, anneannemin, babaannemin,
dedemin, arkadaşlarımın, “Bakkal Soner Amca”nın… Servisçimiz “Ahmet
Abi”nin… Kısaca çevremdeki herkesin ne diyeceğini, nasıl tepki
göstereceğini merak ediyorum.
Son günlerde bunun gerginliğini yaşıyorum. Ya karnemde beklediğim notları alamazsam?
Ya bana imalı bakışlarla aptal / salak / geri zekâlıymışım gibi davranırlarsa, ya benle alay ederlerse?… Ya beni artık eskisi gibi sevmezseniz? Of, of of…”
Sevgili anne babalar; yukarıdaki satırları ilköğretim birinci sınıfa giden oğlum ve lise 2’ye giden kızımla birlikte yazdık. Karne alacak olan bütün çocuklarımız bu endişeleri taşıyor.
İnsanı insan yapan en önemli özelliği onun toplumsal bir varlık oluşudur. Nasıl ki başarılı çocuklar karnelerini çevrelerine gösterip takdir edilmek için büyük bir heyecanla karne gününü bekliyorlarsa, karnesinde kötü not bekleyen çocuklarda büyük bir endişeyle o günü bekliyorlar…
Peki, bu çocuklara bu endişeyi, korkuyu, kaygıyı yaşatmaya hakkımız var mı? Bizler de aynı heyecanları aynı korkuları aynı şekilde yaşamadık mı?
Sevgili Anne babalar. Sağlıklı bir değerlendirme yapabilmeniz için kendinize şu soruyu sormanız gerekmektedir:
Eğitimde başarı- / başarısızlık nedir? Karnesinde bütün notları tam puan (bugünkü not sistemine göre 5) olan öğrenci başarılı mıdır? Veya karnesinde hiç 5 puan olmayan öğrenci başarısız mıdır? Eğitimde başarı herkes için farklı anlamlar ifade eder. Başarı kimi için çocuklarının iyi bir okulda okuması, kimi için ise çocuğun yaşamda kullanacağı bilgilerle donanması anlamına gelebilir. Bu anlamlarıyla yaklaşıldığında çocuğun bu kıstasları gerçekleştirememesi başarısızlık olarak ifade edilir. Oysaki okul başarısını / akademik başarıyı iyi bir şekilde ifade etmek gerekirse öğrencinin bulunduğu sınıf ve derse göre hedeflenen bilgi, beceri ve davranışları kazanması şeklinde anlamalıyız. Başarısızlık ise, en az bir öğretim dönemi boyunca süren, hemen hemen her dersten, gelişim düzeyinin ve gerçek yeteneklerinin çok altında başarı göstermesi ve bu durumu bir türlü telafi edememesidir.
Geçen yıl uzun yıllardır tanıdığım bir dostum samimi şekilde düşüncelerini açıklamıştı. “Çocuğumuzun bir dediğini iki etmiyoruz, ne isterse alıyoruz. İyi bir okula gönderiyoruz, özel ders aldırıyoruz, dershaneye gönderiyoruz, okula servisle gidip geliyor, özel çalışma odası var, her türlü yardımcı kaynağı mevcut ‘’ o zaman neden çocuğumuz başarısız?
Gerçekten de birçok aile bu ve buna benzer soruları kendisine ve çevresine sormaktadır.
Okul başarısızlığının her çocuk için farklı nedenleri vardır. Ancak, bu yazının konusu "Başarısızlık Nedenleri" değildir. Bu yazıda öncelikle anne ve babalara yaklaşan karne günü nedeniyle çeşitli önerilerde bulunmak hedeflenmiştir.
Değerli Anne, babalar;
Öncelikle karneyi yaşamsal bir sorun haline getirmeyin. Unutmayın, aslolan karne değil, yaşamın kendisidir. Karnede alınacak not ne olursa olsun, çocuğa duyulan sevginin değişmeyeceği sizin tarafınızdan çocuğa çok iyi anlatılmalı ve bu durum davranışlarınızla gösterilmelidir.
Eleştiri yaparken çocuğunuzun kişiliğini asla eleştirmeyin, çalışma alışkanlıklarını eleştirin. Eleştirirken gerçekçi ve yapıcı olmaya, çözüm yollarını ortaya koymaya çalışın.
Çocuğunuzu asla başka çocuklarla kıyaslamayın, özellikle yakın çevreden örnekler vererek ‘Mehmet Bey’in oğlu, Ayşe Hanım’ın kızı’ gibi kıyaslamalar çocuğun, benlik algısının bozulmasına ve güvensizlik duygusunun başlamasına neden olur. Basit gibi görülen bu durum ileriki yıllarda çocuğun toplumla çatışmasına, uyumsuz bir birey olmasına neden olabilir.
Unutmayın ki çocukla çatışarak hiç bir sorunu çözemezsiniz. Mutlaka işbirliği yapmaya çalışın. İşbirliği hem olumlu duygular uyandırması açısından hem de çocuğunuzun motivasyonunu güçlendirmesi açısından onun başarıya ulaşmasında daha yararlı olacaktır. Kızmanın, bağırmanın ya da iğneleyici sözlerin sorunu çözmeyeceğini, aksine çocuğunuzla olan iletişiminizi bozarak sorunu daha da içinden çıkılmaz bir hale getireceğini unutmayın.
Her durumda çocuğunuza inandığınızı ona hissettirin. Onun başaracağına olan inancınız çocuğunuzun benlik algısını, özgüvenini yükseltecektir.
Sevgili Öğretmenler
Eğitim-öğretimin sonlarına yaklaştığımız bu günlerde bir kaç cümle ile sizlere de seslenmek istiyorum. Eğitim Fakültelerinde öğretilen ilk bilgilerden biri "Her bireyin gelişim özelliklerinin, öğrenme kapasitesinin ve hızının birbirinden farklı olduğudur". Bu anlamda biz eğitimcilere düşen görev eğitimde başarısızlığın değil, BAŞARININ ALTINI KALIN ÇİZGİLERLE ÇİZMEK olmalıdır.
Bu cümleden hareketle, karne günü; gerek okul yöneticileri, gerekse öğretmenler olarak öğrencilere başarısız olduğu konularda / derslerde destek vereceğimizi belirtmek, onların bir sonraki eğitim yılına daha yüksek moralle girmesine neden olacaktır.
Hiçbirimiz unutmayalım ki aslolan karne başarısı değil, yaşamın kendisidir.
Murat Aktuna
Eğitim Müfettişi
Son günlerde bunun gerginliğini yaşıyorum. Ya karnemde beklediğim notları alamazsam?
Ya bana imalı bakışlarla aptal / salak / geri zekâlıymışım gibi davranırlarsa, ya benle alay ederlerse?… Ya beni artık eskisi gibi sevmezseniz? Of, of of…”
Sevgili anne babalar; yukarıdaki satırları ilköğretim birinci sınıfa giden oğlum ve lise 2’ye giden kızımla birlikte yazdık. Karne alacak olan bütün çocuklarımız bu endişeleri taşıyor.
İnsanı insan yapan en önemli özelliği onun toplumsal bir varlık oluşudur. Nasıl ki başarılı çocuklar karnelerini çevrelerine gösterip takdir edilmek için büyük bir heyecanla karne gününü bekliyorlarsa, karnesinde kötü not bekleyen çocuklarda büyük bir endişeyle o günü bekliyorlar…
Peki, bu çocuklara bu endişeyi, korkuyu, kaygıyı yaşatmaya hakkımız var mı? Bizler de aynı heyecanları aynı korkuları aynı şekilde yaşamadık mı?
Sevgili Anne babalar. Sağlıklı bir değerlendirme yapabilmeniz için kendinize şu soruyu sormanız gerekmektedir:
Eğitimde başarı- / başarısızlık nedir? Karnesinde bütün notları tam puan (bugünkü not sistemine göre 5) olan öğrenci başarılı mıdır? Veya karnesinde hiç 5 puan olmayan öğrenci başarısız mıdır? Eğitimde başarı herkes için farklı anlamlar ifade eder. Başarı kimi için çocuklarının iyi bir okulda okuması, kimi için ise çocuğun yaşamda kullanacağı bilgilerle donanması anlamına gelebilir. Bu anlamlarıyla yaklaşıldığında çocuğun bu kıstasları gerçekleştirememesi başarısızlık olarak ifade edilir. Oysaki okul başarısını / akademik başarıyı iyi bir şekilde ifade etmek gerekirse öğrencinin bulunduğu sınıf ve derse göre hedeflenen bilgi, beceri ve davranışları kazanması şeklinde anlamalıyız. Başarısızlık ise, en az bir öğretim dönemi boyunca süren, hemen hemen her dersten, gelişim düzeyinin ve gerçek yeteneklerinin çok altında başarı göstermesi ve bu durumu bir türlü telafi edememesidir.
Geçen yıl uzun yıllardır tanıdığım bir dostum samimi şekilde düşüncelerini açıklamıştı. “Çocuğumuzun bir dediğini iki etmiyoruz, ne isterse alıyoruz. İyi bir okula gönderiyoruz, özel ders aldırıyoruz, dershaneye gönderiyoruz, okula servisle gidip geliyor, özel çalışma odası var, her türlü yardımcı kaynağı mevcut ‘’ o zaman neden çocuğumuz başarısız?
Gerçekten de birçok aile bu ve buna benzer soruları kendisine ve çevresine sormaktadır.
Okul başarısızlığının her çocuk için farklı nedenleri vardır. Ancak, bu yazının konusu "Başarısızlık Nedenleri" değildir. Bu yazıda öncelikle anne ve babalara yaklaşan karne günü nedeniyle çeşitli önerilerde bulunmak hedeflenmiştir.
Değerli Anne, babalar;
Öncelikle karneyi yaşamsal bir sorun haline getirmeyin. Unutmayın, aslolan karne değil, yaşamın kendisidir. Karnede alınacak not ne olursa olsun, çocuğa duyulan sevginin değişmeyeceği sizin tarafınızdan çocuğa çok iyi anlatılmalı ve bu durum davranışlarınızla gösterilmelidir.
Eleştiri yaparken çocuğunuzun kişiliğini asla eleştirmeyin, çalışma alışkanlıklarını eleştirin. Eleştirirken gerçekçi ve yapıcı olmaya, çözüm yollarını ortaya koymaya çalışın.
Çocuğunuzu asla başka çocuklarla kıyaslamayın, özellikle yakın çevreden örnekler vererek ‘Mehmet Bey’in oğlu, Ayşe Hanım’ın kızı’ gibi kıyaslamalar çocuğun, benlik algısının bozulmasına ve güvensizlik duygusunun başlamasına neden olur. Basit gibi görülen bu durum ileriki yıllarda çocuğun toplumla çatışmasına, uyumsuz bir birey olmasına neden olabilir.
Unutmayın ki çocukla çatışarak hiç bir sorunu çözemezsiniz. Mutlaka işbirliği yapmaya çalışın. İşbirliği hem olumlu duygular uyandırması açısından hem de çocuğunuzun motivasyonunu güçlendirmesi açısından onun başarıya ulaşmasında daha yararlı olacaktır. Kızmanın, bağırmanın ya da iğneleyici sözlerin sorunu çözmeyeceğini, aksine çocuğunuzla olan iletişiminizi bozarak sorunu daha da içinden çıkılmaz bir hale getireceğini unutmayın.
Her durumda çocuğunuza inandığınızı ona hissettirin. Onun başaracağına olan inancınız çocuğunuzun benlik algısını, özgüvenini yükseltecektir.
Sevgili Öğretmenler
Eğitim-öğretimin sonlarına yaklaştığımız bu günlerde bir kaç cümle ile sizlere de seslenmek istiyorum. Eğitim Fakültelerinde öğretilen ilk bilgilerden biri "Her bireyin gelişim özelliklerinin, öğrenme kapasitesinin ve hızının birbirinden farklı olduğudur". Bu anlamda biz eğitimcilere düşen görev eğitimde başarısızlığın değil, BAŞARININ ALTINI KALIN ÇİZGİLERLE ÇİZMEK olmalıdır.
Bu cümleden hareketle, karne günü; gerek okul yöneticileri, gerekse öğretmenler olarak öğrencilere başarısız olduğu konularda / derslerde destek vereceğimizi belirtmek, onların bir sonraki eğitim yılına daha yüksek moralle girmesine neden olacaktır.
Hiçbirimiz unutmayalım ki aslolan karne başarısı değil, yaşamın kendisidir.
Murat Aktuna
Eğitim Müfettişi
