TAŞBURUN KÖYÜNDE BİR ÇİMENKENTLİ KERBELAYI İSMAİL ÇİMEN

        1918 yılında Büyük vedi köyü Ermeni güçlerince muhasaraya alınır .Abbas kulubey ve adamları iki yıla yakın direnirler yardım gelmez.1919 yılında Vedi halkını İran’a geçirenlerin başında Abbas kulu bey vardır.
         Kerbelayı İsmail,Gember Ali (Gemlo),Abbas kulu bey gibi Azerbaycan’ın yiğit evlatları Ermeni çetecilerle mücadele ederler.Vedi,Şerur,Nahcıvan,Revan’da yurtlarından sürülen insanları korumak için ,mücadele ederler,çarpışırlar.Muhacirleri, o dönem savaşın olmadığı İran’da Hoyh,Tebriz,Maku gibi Türklerin yaşadığı topraklara götürürler.
         Kerbelayı İsmail,Çimenkent Reyonunun varlıklı bir beyidir.7 oğlu,Zehra isimli bir kızı vardır.Oğlu Yadullah ,kurulan bir tuzakla komşu köyde ki düşmanları tarafından, işkence edilerek öldürülür.Cinayetin arkasında Ermeniler vardır. 
         Yadullah genç yaşta öldürülür,cenazesi düşman elinde kalır.Abbas Kulu beye haber gönderilir.Abbaskulu bey ,yörenin sevilen,sayılan beylerindendir ve Kerbelayı İsmailin dostudur.
          Yadullahın cenazesini düşmanların elinden alır,babasına teslim eder,ondan dolayıdır ki Kerbelayı ,Abbas kulu beye derinden minnettarlık duyar. Ermeni Terörizmi bitmiştir,ardından Şura Hükümeti kurulur (Sovyet Devrimi) özel mülkiyete el konulur,kamulaştırma başlar .Abbas kulubey tüm varlığını Sovyet hükümetine teslim eder,devrimin başarısı için idealistçe çalışır.Kızılordu saflarında görev alır.
          Kerbelayı düzene başkaldırır.Ben böyle bir hükümeti tanımıyorum diyerekten ,adamları ile birlikte dağlara çekilir.Şura hükümeti ,uzlaşma arar,ama o ikna olmaz. Şura Hükümeti üç kişiyi Kerbelayı İsmaile gönderir ve onların başında da Abbas Kulu Şadlinski bey vardır. Bir kış günü yola çıkılır,Kerbelayı İsmail ile görüşen Abbas Kulu bey ,Kerbelayı İsmaili ikna edemez ,dönüş yolunda Albay Abbas Kulu bey ,Halil pusuya düşürülerek öldürülür,yanlarındaki üçüncü kişi Talibov ise kayıp olur.Bu cinayeti işleyen kişinin Gemlo olduğu idda edilir.Rivayet o dur ki.Pusuyu kuranlar Gemlo ve adamları değil,geçmişte Ermenilere karşı çarpıştığı için Abbas Kulu beyi,Şura Hükümeti içinden birilerinin ortadan kaldırdığı yolunda ki iddialardır.
         Abbas Kulu bey ve adamı Halil öldürülünce ,Kerbelayı İsmail Sovyet hükümeti tarafından Halk düşmanı ilan edilir.1936 yılınının ,ayazlı bir kışında akrabaları ve adamlarıyla ,bin bir zahmet ve mücadeleyle Aras Nehrini aşarak,Aralık ilçesinin Aşağı Çiftlik köyüne geçer, bir müddet orada kalır.Akrabalarının olduğu Taşburun köyüne yerleşir.Karısı ve çocukları sınırın öte yakasında kalır.1937 yılında çocuklarını görmek umuduyla geri döner.Çocuklarını bulamaz. Kızı Zehra,13 yaşındaki oğlu Hasan ve Karısı Sakine’nin ,Astanaya sürüldüğünü ,6 çocuğunun da öldürüldüğünü öğrenir.Akrabaları ile görüşür,bir hurçun içine (el örgüsü yünden yapılmış ikili çanta )köyünün toprağını doldurur,öldüğüm zaman mezarıma döksünler der.Soyadı kanunu çıktığında doğduğu köy olan Çimen kentinin ismini alır.O artık kerbelayı İsmail çimen olarak anılacaktır.
          Zengin ve varlıklı bir bey iken,yıllar içinde yoksullaşır.1948 yılında fırtınalı yaşamı Taşburun köyünde nihayete erer.,Mezarım yol kenarında olsun diye vasiyet eder.Vasiyeti yerine getirilir.
           Azerbaycan Kars Başkonsolosluğu Kerbelayı İsmail adına anıt mezar yaptırır.
           Karısı Sakine hanım 1962 yılında vefat eder.Geride iki torunu kalır.Onlarda İrevan Kenti,Reyonunda yaşamlarını sürdürler.
Gemlo (Gember Ali ) köyüne geri döner.Silahını bırakır.Bir köylü olarak yaşamını sürdürür.Şırali isimli köylüsü tarafından pusuya düşürülür. Bir yeddi levin günü, yemeğe davet edilir. Misafir edildiği evde 17 kişi tarafından öldürülür.