Yorulduk gerildik biraz şiire ne dersiniz

        Tapeler, mikrofonlar, toplantılar, grültüler, twitterlar, yasaklar derken; yorulduk. Seçime gittiğimiz şu günlerde sinirler de gerildi. Biz büyüklerin bile tahammül sınırlarını zorlayan bu karmaşa ortamı, en çok da çocuklarımızı vuruyor. O Körpe Yavrularımızı..         Derken; Azerbaycan Edebiyatını Yeşertenlerden, Bir Büyük Usta'nın, tüm dünya çocuklarına armağan ettiği o müthiş eserine rastladım. İşte o şiirdir sizinle paylaşmak istediğim. Bakın ki; nasıl genişletecek sıkışan kalbimizi, sıkılan yumruğumuzu:    MEN İSTEREM Men isterem ki; bulutlar ağlasın çocuklar ağlamasın, Analı ya da anasız. Hiçbiri öksüzlük, yetimlik duymasın. Men isterem ki; konuşsun her çiçek kendi dilince silahların kesilsin sesi. Men isterem ki; soğuğa, karanlığa kapansın kapılar, gözler kapanmasın, sözler kapanmasın. Men isterem ki; yangınlar sönsün, umutlar sönmesin. Erişsin her meyve kendi çağında. Yüreklere acı söz Men isterem ki; eğilsin dallar bolluktan, bereketten. İnsanoğlu başını eğmesin utançtan ya da güçsüzlükten. Men isterem ki; gözyaşı gibi aksın pınarlar berrak, duru toprağın üzerinde. Pınar gibi akmasın gözyaşı yeryüzünün hiçbir yerinde. Men isterem ki; her şey eğilsin insanın önünde insan insana tutsak olmasın. Men isterem ki; sevinç, mutluluk bol olsun. Yürekten yüreğe, ülkeden ülkeye açık yol olsun...      Resul Rıza. değmesin.                İslam ÇANKAYA /  27.03.2014