BU İLGİSİZLİK NİYE!

      14 Eylül günü, ilköğretim Haftası nedeniyle, düzenlenen program çerçevesinde, Ziya Gökalp İlköğretim Okulu Bahçesinde kutlama yapılacaktı. Bayan - erkek tüm öğretmen arkadaşlarımız, yeni bir yılın heyecanı içinde gayet şık giyinmişiz ve okula yeni başlayan çocuklar kadar da şeniz. Herkes birbirinin yeni öğretim yılını kutluyor, ülkemize, bölgemize ve de ilimize hayırlı olması dileğinde bulunuyor. O arada dikkatimi çeken bir şey beni son derece üzdü. Aslında bu üzüntümü yıllardır yaşıyorum ama bu seferki üzüntüm beni biraz daha zorladı her nedense.
      Atatürk Anıtından, Ziya Gökalp İlköğretim Okuluna kadar yürüdük, Vatandaşlarımızdan, velilerimizden ve diğer daire memurlarından bir tek Allahın kulu çıkıp da, yeni öğretim yılınız hayırlı olsun, Allah hem size ve hem de çocuklarımıza zihin açıklığı versin. Onları ülkemize, ailemize, memleketimize birer hayırlı evlat olarak yetiştirirsiniz inşallah demedi! Bu düşüncelerle okulun bahçesine girdiğimizde ise bahçe, son derece güzel süslenmiş, protokol çadırı kurulmuş, müdür Burhan Kalafat sağa sola koşuşturuyor, öğrenci velileri ve yeni başlayacak olan minicik ve bizim gözümüzde her biri birer çiçek kadar güzel olan öğrencilerle dolmuştu. Bizler hemencecik göze çarpan bazı afacan çocukları sevip okşadığımızda da, ne kadar acıdır ki;  O öğrenci velilerinden de bir tek hayırlı olsun dileği duymadık.
    Oturmak için protokol çadırında boş olan ön koltuklarda oturduk. Sayın Valimizin ve Sayın Milli Eğitim Müdürümüzün ve çalışma arkadaşlarının, diğer kurum müdürlerinin gelmelerini beklerken, önce hizmetlilerden biri, daha sonra da okul müdürü Burhan Kalafat yanımıza gelerek, “hoş geldiniz.” Dileğinden sonra, hocam; “ Burada oturamazsınız”  Nedenini daha sormadan, “Çünkü buraya kurum amirleri gelecek.”  Dedi. “İyi tamam onlar gelince kalkar yerimizi onlara veririz.” Dediysek de fayda etmedi. Mecburen protokol adabına uyarak bir arka koltuğa geçtik.
    Birkaç dakika sonra Sayın Valimiz ve İl Milli Eğitim ve Şube Müdürleri gelerek protokoldeki yerlerini aldıktan sonra tören başladı başlamasına ama, bizim gözümüz hep gelecek olan kurum amirlerindedir. İl Milli Eğitim Müdürümüz ve Sayın Valimiz biz öğretmenlerin ve sevgili öğrencilerimizin yeni eğitim yılını kutlayarak etkileyici birer konuşma yaptılar. Şiirler okundu, oyunlar oynandı, sınıflar gezildi, saatler geçti bir tek kurum amiri gelmedi. O boş koltuklar tören boyunca, alay edercesine hep bize, biz onlara bakıp durduk. Sakın yanlış anlamayasınız ha! Derdimiz ön koltuklarda oturmak değil. Bu konuda haddimizi ve de yerimizi bilecek olgunluğa sahibiz. Bizim derdimiz ve de sıkıntımız Milli Eğitim Camiasına ve de öğretmenlere gösterilen ilgisizliktir.  Haydi diyelim vatandaşlarımız duyarsız ve de ilgisiz davranıyorlar. Ya Size, size ne demeli! Ey kurum amirleri, kurum memurları, okuyanlar yazanlar, kalem tutanlar, her birinizin kursağındaki ekmekte öğretmenlerin emeği vardır. Değeri sonradan anlaşılacak olan bir tokadın ve de göz nurunun, bazen de gözyaşının emeği vardır. İşte biz öğretmenleri üzen derdi öndeki koltuğa oturmak değil asıl üzen, sizlerin duyarsızlığıdır ve ilgisizliğidir. Ne demiş atalarımız! “Boynuz kulağı geçer.” Her biriniz kim bilir kaç öğretmenin elinde yoğrularak, mesleki anlamda öğretmenlerinizi geçtiniz. Doktor oldunuz, mühendis oldunuz, subay oldunuz, kaymakam vali oldunuz, kurumlara müdür oldunuz. İnanın ki bu kariyeriniz sizi tanıyan veya duyan öğretmenlerinizi çok sevindirmiş hatta gözlerini dahi yaşartmıştır. Çünkü ben öğrencilerimden birini hizmetli olarak bile çalışır görsem sevinç gözyaşlarıma hâkim olamam. Unutmayın ki “Duymayan kulağın boynuz darbesi olmaz.” Bu da benden bir atasözü olsun.
     Bütün kurumların her türlü etkinliğinde Milli Eğitim personeli vardır. Yapıp yakıştıranı, düzenleyeni, organize edeni hep Milli Eğitim personelidir, öğretmenlerdir. Ne yazık ki Milli Eğitimin bir açılış töreninde dahi sizler yoksunuz.  Zavallı Burhan Kalafatın sizlere ikram sunulmak için aldığı çiçekler elinde kaldı. O “Elimde kaldı yazık çiçeklerimle mendil” Şarkısını diye dursun. Ben de Uzun lafın kısası bütün eğitim camiası adına ve kendi adıma sizlere kırgınım.