Bundan bir süre önce “ YAŞAM DEDİĞİN NEKİ” diye bir yazı yazmıştım. Yazarken de bayağı duygulanmıştım. Daha sonra da birçok duygu yüklü telefonlar aldım. Anladım ki birçok kişiyle aynı dili konuşmuş, aynı duyguları paylaşmıştık Paylaştıkça duygu yüklü üzüntülerim sevince dönüşüyordu. Benzeri bir durumu da Cebbar Şık taş’ın bana açtığı bir telefonla yaşadım. “Hocam yazılarına gelen yorumları okuyor musunuz” dedi. Bende; “hayır okumuyorum” dedim. “Lütfen okuyun dedi”. Geçekten de bu güne kadar okumamıştım. Çok uzaklarda da olsak, aynı duyguları paylaşmak, aynı dilden konuşmak, iyiyi, güzeli, acıyı, tatlıyı paylaşmak bir başka haz veriyor insana. Özgüvenin artıyor. Hem hüzün bürüyor bütün bedenini, hem de mutluluk Gelen yorumları teker teker okudum. Bir daha, bir daha okudum. Doğrusunu isterseniz çokta mutlu oldum. Meğer benden çok daha duyarlı, çok daha hoşgörülü ve sevgi dolu insanlarımız ne kadar da çokmuş. Almanya’dan, İsviçre’den, Hollanda’dan, İstanbul’dan, Ankara’dan, Konya’dan gelen yorumlar beni çok, ama çok mutlu etti. Evet; Almanya’dan Sayın Hüseyin Güneş’e, Berlin’den Musa A’...ya, sevgili Turgay Ağrı’ya, İsviçre’den Eril Yıldız’a, Ayrıca Epiel Tekstil’den Oruç Deniz’e, Sinan Birlik’e, değerli arkadaşım Ekrem Işık ve Sözer Sayan’a özellikle “DEMOKRAT” rumuzuyla yorum yazıp beni çok çok etkileyen Okuruma ve diğer adlarını yazmayan okur dostlarıma bütün kalbimle teşekkür ederim. Değerli yorumlarınızla yolumu biraz daha aydınlattınız. Evet, arkadaşlar; dünyada başka Türkiye, Türkiye’de başka Iğdır, Iğdır’da da, Türkü, Kürdü, Azerisi, Tere kemesi, Lazından başka insanı yok. Birimiz mutlaka diğerimizin noksanını tamamlıyoruz. Sizler gibi insanlar oldukça bizlerin mutlu ve beraberce yaşamamızı hiçbir güç engelleyemez. Dışa vuran duygularımız, davranışlarımızın birer göstergesidir, pusulasıdır. Engin denizlerde pusulasız seyreden bir geminin menziline varması, yönünü ve hedefini bulması ebetteki düşünülemez Sizler çok uzaklarda da olsanız, Iğdır’a ve Iğdır’ın sorunlarına uzak kalamazsınız Kalamazsınız, çünkü Iğdır senindir, benimdir, onundur, kısaca hepimizindir. Bana “demokrat” rumuzuyla yorum yazan sevgili okurum; yorumunuzun hiçbir harfine dokunmadan aynen yazacağım ve diğer okurlarla duygularınızı paylaşacağım. Umarım herkes bir gün sizin kullandığınız pusulayı kullanarak hayat denen yaşamın acımazsızlığını ve gerçeğini öğrenir. NOT: Benden yıllar önce dayak yediğini iddia eden ve beni affetmeyen sevgili öğrencim, dostum; ben bahsettiğin o okulda hiç çalışmadım. Üstelik dayaktan da yana biri hiç olmadım. Beni Ekrem Gülay’la karıştırdığını tahmin ediyorum. Gözlerinden öpüyorum.
