Evet, kantarın topuzu biraz kaçsa da kendini bilmez bazı kişilerin çirkin sloganları dışında, oldukça rahat ve de sorunsuz bir milletvekili seçimi yaşadık. Umarım bu seçim, ülkemi zin, ilimizin ve halkımızın, barışı, huzuru ve refahı için bir vesile olur. Seçim öncesi bir görüş belirtmeyi uygun bulmadığım için seçimden sonraki durumu değerlendirmeyi daha uygun gördüm.
Adam almış çantasını eline, seçimden seçime ver elini Iğdır’a… “Nasıl olsa Iğdırlı seçmen, 06 PLAKASINI gördü mü dayanamaz. Hele hele, içi vıcığı çıkmış, ırkçı iki slogan da savurduk mu havan topu misali, halkın üzerine… İşte, o zaman milletvekilliği çantada keklik demektir.” Düşüncesini hep savuna gelmişlerdir. Ne var ki evdeki hesap pazara uymadı. Atı alan Üsküdar’ı geçti bile. Sevsinler sizi... Iğdırlı seçmen artık plaka değiştirdi. Dikkat edin de çantanızda sandığınız sanal kekliğiniz kaçmasın bari…
Bundan sonra Iğdırlı seçmen ne sizlerin sol görünüp, sağ vurmanıza, ne sağ görünüp sol vurmanıza, ne de o çirkinin de çirkini olan, sloganlarınıza kanmayacaktır. Umarım sizler de bundan sonra ayağınızı denk alırsınız! Özellikle, bazı nüfuzlu kişilerin sayesinde bir yerlere gelenler, ekmeye çalıştıkları o nifak tohumlarının yeşerdiklerini asla göremeyeceklerdir. Yıllardır Iğdır’da “Iğdır Ovası Bozkurt yuvası” Diyenler, bu sefer karşılarında “Iğdır Ovası Kürtlerin yuvası” sloganını duydular. Bu sloganı daha önce duyanlar varsa beri gelsin ellerinden öpeyim. Başkalarına çuvaldız batırmak isteyenler önce kendileri ne iğne batırarak acısını denesinler. Her kes bilmelidir ki bu ülke ve bu memleket sloganlarla ve ırkçı politikalarla yönetilmiyor. Çok çok aşırı etkiler, aşırı tepki ler doğurur. Bütün bu çirkinlikler, yıllar önce ekilen ırkçı, ayırımcı, nifak tohumlarının, komşu tarlada filiz lenmesidir.
Kimse demiyor ki; Bu ova adamlığın, insanlığın, sevginin, hoşgörünün, kardeşliğin, kirveliklerin ovasıdır. Şu güzelim Iğdır’ı bu duruma düşürenler, yarının çocuklarına nasıl hesap verecekler bilemiyorum. Türkiye’de ırkçı politikaların hüküm sürdüğü tek yer Iğdır merkezidir. Hiçbir ilçesinde ve köylerinde bu derece kin dolu, çirkin politika yoktur. Artık yeter, bıktık usandık birbirimizi karalamaktan, yok saymaktan... Bırakın artık sen ben çekişmesini de geleceğe güvenle bakmaya çalışalım. İyi kötü seçilen milletvekillerimizden sosyal, ekonomik, kültürel, ve toplumsal hizmet bekleyelim. Iğdır, iyisi kötüsüyle hepimizindir. Bir karı- koca elli santimetre karelik bir yastığı kırk – elli yıl, sorunsuz birlikte paylaşmasını biliyorlar da, bizler koskoca Iğdır Ovasını paylaşmayı bilemiyor, birlikte yaşamayı beceremiyoruz. Yuh olsun bu beceriksizliği gösterenlere…
Eskiden Iğdır Ovası, pamuk ovasıydı, pancar ovasıydı, sebze, meyve ovasıydı, tarım ve hayvancılık ovasıydı. Bütün bunlardan öte kardeşlik ovasıydı. Doğunun Adana’sıydı. Karşılıksız dostlukların, doyumsuz kirveliklerin ovasıydı. Oysa şimdi, bazı çorbacıların ve çantacıların sayesinde, kurt- kuş ovası oldu, Bütün çirkin, ırkçı, sloganları lanetliyorum.
Gelişleri, toy bayram, davullu, zurnalı, gidişlerini ise maalesef kimse göremedi. Aradık Iğdır’ın tüm sokaklarını tek tek – Ne nasihat veren vardı, ne de bir dilim ekmek. Hiçbirinin izine rastlayamadık. Suyu gitmiş, Kumu kalmıştı Güzelim Iğdırımın.
Gördüğünüz gibi evli evine, köylü köyüne giderken, bizler yine baş başa kaldık. Hiç olmazsa bundan sonra başımızı birbirimize tokuşturmayalım ki, rahat ve huzurlu bir yaşam sürdürelim. Aksi takdirde birbirine tokuşturulan iki baş ta ağrı çeker, iki baş ta kırılır.
Adam almış çantasını eline, seçimden seçime ver elini Iğdır’a… “Nasıl olsa Iğdırlı seçmen, 06 PLAKASINI gördü mü dayanamaz. Hele hele, içi vıcığı çıkmış, ırkçı iki slogan da savurduk mu havan topu misali, halkın üzerine… İşte, o zaman milletvekilliği çantada keklik demektir.” Düşüncesini hep savuna gelmişlerdir. Ne var ki evdeki hesap pazara uymadı. Atı alan Üsküdar’ı geçti bile. Sevsinler sizi... Iğdırlı seçmen artık plaka değiştirdi. Dikkat edin de çantanızda sandığınız sanal kekliğiniz kaçmasın bari…
Bundan sonra Iğdırlı seçmen ne sizlerin sol görünüp, sağ vurmanıza, ne sağ görünüp sol vurmanıza, ne de o çirkinin de çirkini olan, sloganlarınıza kanmayacaktır. Umarım sizler de bundan sonra ayağınızı denk alırsınız! Özellikle, bazı nüfuzlu kişilerin sayesinde bir yerlere gelenler, ekmeye çalıştıkları o nifak tohumlarının yeşerdiklerini asla göremeyeceklerdir. Yıllardır Iğdır’da “Iğdır Ovası Bozkurt yuvası” Diyenler, bu sefer karşılarında “Iğdır Ovası Kürtlerin yuvası” sloganını duydular. Bu sloganı daha önce duyanlar varsa beri gelsin ellerinden öpeyim. Başkalarına çuvaldız batırmak isteyenler önce kendileri ne iğne batırarak acısını denesinler. Her kes bilmelidir ki bu ülke ve bu memleket sloganlarla ve ırkçı politikalarla yönetilmiyor. Çok çok aşırı etkiler, aşırı tepki ler doğurur. Bütün bu çirkinlikler, yıllar önce ekilen ırkçı, ayırımcı, nifak tohumlarının, komşu tarlada filiz lenmesidir.
Kimse demiyor ki; Bu ova adamlığın, insanlığın, sevginin, hoşgörünün, kardeşliğin, kirveliklerin ovasıdır. Şu güzelim Iğdır’ı bu duruma düşürenler, yarının çocuklarına nasıl hesap verecekler bilemiyorum. Türkiye’de ırkçı politikaların hüküm sürdüğü tek yer Iğdır merkezidir. Hiçbir ilçesinde ve köylerinde bu derece kin dolu, çirkin politika yoktur. Artık yeter, bıktık usandık birbirimizi karalamaktan, yok saymaktan... Bırakın artık sen ben çekişmesini de geleceğe güvenle bakmaya çalışalım. İyi kötü seçilen milletvekillerimizden sosyal, ekonomik, kültürel, ve toplumsal hizmet bekleyelim. Iğdır, iyisi kötüsüyle hepimizindir. Bir karı- koca elli santimetre karelik bir yastığı kırk – elli yıl, sorunsuz birlikte paylaşmasını biliyorlar da, bizler koskoca Iğdır Ovasını paylaşmayı bilemiyor, birlikte yaşamayı beceremiyoruz. Yuh olsun bu beceriksizliği gösterenlere…
Eskiden Iğdır Ovası, pamuk ovasıydı, pancar ovasıydı, sebze, meyve ovasıydı, tarım ve hayvancılık ovasıydı. Bütün bunlardan öte kardeşlik ovasıydı. Doğunun Adana’sıydı. Karşılıksız dostlukların, doyumsuz kirveliklerin ovasıydı. Oysa şimdi, bazı çorbacıların ve çantacıların sayesinde, kurt- kuş ovası oldu, Bütün çirkin, ırkçı, sloganları lanetliyorum.
Gelişleri, toy bayram, davullu, zurnalı, gidişlerini ise maalesef kimse göremedi. Aradık Iğdır’ın tüm sokaklarını tek tek – Ne nasihat veren vardı, ne de bir dilim ekmek. Hiçbirinin izine rastlayamadık. Suyu gitmiş, Kumu kalmıştı Güzelim Iğdırımın.
Gördüğünüz gibi evli evine, köylü köyüne giderken, bizler yine baş başa kaldık. Hiç olmazsa bundan sonra başımızı birbirimize tokuşturmayalım ki, rahat ve huzurlu bir yaşam sürdürelim. Aksi takdirde birbirine tokuşturulan iki baş ta ağrı çeker, iki baş ta kırılır.
