KORNA SESİ DUYMADIM
Geçtiğimiz hafta emekli müsteşar Serhat Ayrım ve Iğdırlı iş insanı Caferali Taşbağ ile birlikte Nahçıvan Türk Başkonsolosu Asip Kaya’ya hayırlı olsun ziyareti gerçekleştirdik.
Nahçıvan’da yapımı tamamlanan 5 bin kişi kapasiteli görkemli Haydar Camii başta olmakla beraber görülmesi gereken yerleri vakit yettiği kadarı ile gezip gördük. Her zaman olduğu gibi şehir yine pırıl pırıldı.
Binaların estetik yapısı, trafik kurallarının saat gibi işliyor olması, insanların birbirinin hakkına riayeti, hiç korna çalınmıyor olması kesinlikle gözden kaçmıyordu.
Ertesi gün Azerbaycan’ın başkenti Bakü’deydik.
Büyüleyici şehir Bakü, oldukça hareketliydi.
Trafik inanılmaz yoğun bir şekilde akıp gidiyordu.
İlk gün Azerbaycan’ın Sumgayıt şehri Organize Sanayi Bölgesinde Mr.Fix firmasının yaptırmakta olduğu yeni fabrika inşaatını gezip gördük ve firmanın CEO’su Necmettin Taşbağ’ın yapacakları işle ilgili bizleri bilgilendirmesi, Cumhurbaşkanı İlham Aliyev’in temel atma törenine iştirak edeceği bilgisini vermesi doğrusu göğsümüzü kabarttı.
Mr.Fix’in hali hazırda devam eden fabrikasında ise bizleri yönetim kurulu üyeleri Hacı Celil Rızayev ile Sadık Hüseyinov karşıladı.
Azerbaycan’ı bir ucundan diğerine gezip gördük. İş İnsanı Eli Hebibbeyli ile deniz gırağında (sahilde) her geçen gün gelişen Azerbaycan’ı değerlendirdik. Zengezur koridorunun açılmasıyla birlikte Azerbaycan ve Nahçıvan’ın parlayan yıldız olacaklarının bir kez daha altını çizdik.
Ve gördüklerimi paylaşmak, mukayese yapmak istedim siz değerli okuyucularımla…
Şehrin merkezi ve kırsalında bir hayli gezmemize rağmen hiç duymadığım şey “korna” sesiydi.
Yani gürültü kirliliği yoktu.
Araçlarda yüksek sesle “müzik” dinleyen hiç yoktu.
Yol ortasında etrafı rahatsız edecek düzeyde gece ve gündüz “bağırıp çığıranı” hiç görmedim.
Kafelerde oturan insanlar bile, yan masada oturan insanların haklarına riayet ederek “yüksek sesle” konuşmuyorlardı.
Şehirde üniformalı polis var ama çok az sayıda. Olanların tamamı trafikle alakalı olarak sokaktaydılar. Vatandaşı çoğunlukla durdurmaz, trafik kuralları çoğunlukla mobeselerle idare ediliyor; trafikte hata yaptığınız anda ceza anında cep telefonunuza mesaj olarak düşüyor.
Alkollü araç sürücüsü yok denecek kadar azdır.
Eğer bir kişi restoranda alkol aldıysa kesinlikle araç kullanmaz. Ya kendi yanlarında bulunan ve alkol almayan biri araç kullanır ya da “ayık şoför” uygulaması ile bir şoför gelir alkol alan kişinin aracını evlerine götürür.
İş çıkışlarında Türkiye’de olduğu gibi trafik oldukça yoğunlaşır. Ama günlerce korna sesine rastlamadım, bağrışma duymadım.
Güvenli bir ülkede yaşamanın keyfi bambaşkaydı.
Gece gündüz sokakta, çarşıda, pazarda, nerede olursanız olun, hiç kimse gelip size rahatsızlık vermez. Gasp, soygun, yaralama, taciz etme gibi vakalar kesinlikle yaşanmaz. Azerbaycan’ın hangi bölgesinde olursanız olun, saat kaç olursa olsun kendinizi güvende hissedebilirsiniz.
Azerbaycan Diasporası Daire Başkanı Daşkın Recepli gecenin ilerleyen bir saatinde beni kaldığım otele bırakınca otele girmeden kaldırımda durarak bir sigara içtim. O sırada tahminen 12-13 yaşlarında bir çocuk tek başına oradan geçiyordu. Yüzünde hiçbir korku alameti yoktu. Mutlu ve huzurlu bir şekilde muhtemelen evine doğru ilerliyordu.
Ülkemizle mukayese ettim. Evet biz de bir zamanlar daha çok güvenli bir ülkeydik, dedim içimden.
Şimdi sokaklarımız madde bağımlıları ile dolu, maganda sayısı oldukça artmış, hele Suriyelisi, Afgan'ı bilmem nerelisi geldikten sonra bırakın geceleri, gündüzler bile güvenli değil sokaklarımız.
Korna sesi, müzik sesi, bağrışma hiç eksik değil memleketimizde. Caydırıcı değil yasalarımız. Eğitim hiç bu kadar kötü olmamıştı. Eğitim adına eğitimsizleşiyor geleceğimiz.
Küçüğün büyüğü saymadığı, büyüğün küçüğü sevmediği bir dönemden geçiyoruz.
Mesela Azerbaycan’da içki içip sarhoş olan birisi bile nara atmaz. Ayıplanacağını bildiği için utanır.
İki genç tartıştığında hiç tanımadıkları bir büyük onlara yaklaşıp ayıpladığında tamam der tartışmayı sonlandırırlar.
Targovi ve İçeri semtleri en çok zaman geçirdiğimiz bölgeydi. Kıyaslama yapacak olursak Türkiye’nin Taksimi. On binlerce insan Targovi ve İçeri semtini gezinip durur, kafelerde oturur ama sokakta insan sesinden başka hiçbir şey duyulmaz.
Müzikli yerlere gidildiğinde ancak içeri girilirse ses duyulur. Sokakta yürürken mekanın sesini duymak mümkün değil.
Yol arkadaşlarım Serhat Ayrım, Caferali Taşbağ ve Bakü’den dostlar Elnur Eltürk ve Ramil Aliyev ile de Targovi'de uzun sohbetlerimiz oldu. Aynı konuları konuşup değerlendirdik.
Aslında Azerbaycan’da bu bir kültürdür.
İnsan haklarına saygı duyulur.
Sığınmacı olarak kara yolu ile kimse Azerbaycan’a gidemez. Uçakla gidenler de genelde ekonomisi iyi olanlar olur. gelenlerin çoğunluğu Arap aileleriydi. Süreleri de sınırlı, günleri dolduğunda ülkelerine veya başka bir ülkeye çıkmak zorundalar. Taşkınlık yapan olursa anında deport ediliyor.
Yani keyfi olarak Azerbaycan’da huzuru bozmaya yönelik hiçbir eylem affedilmez.
Yani anlayacağınız, seven seveni kıskanır misali Azerbaycan’ı kıskandım.
Benim ülkemde niye böyle bir huzur ortamı olmasın.
Caddeden geçerken açılan müzik sesinin sokakta yürüyenleri rahatsız etmesi, tahammülsüzlükten çalınan kornalar, bağrışmalar, sokakta yürürken bağıra çağıra konuşmalar, öldüresiye kavgalar, tacizciler her geçen gün çığ gibi artıyor, uyuşturucu ve fuhuş gün geçtikçe sıradanlaşıyor.
İnşallah bizim ülkemiz de tez zamanda güvenli bir ülke olur.
İnşallah yasalar, kanunlar caydırıcı olur.
İnşallah çocuklara ilkokuldan başlayarak ahlak ve insan haklarına saygı öğretilir.
İnşallah yeni İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya tüm ülkede “GÜVENLİ ÜLKE” operasyonu başlatır ve uyuşturucu, illegal işler, yasa dışı şebekeler lağvedilir.
İnşallah Milli Eğitim Bakanlığı eğitim kalitesinin daha çok yükselmesi için biraz çaba sarf eder.
İnşallah kısa sürede ülkemizi istila eden, kültürümüzün uyuşmadığı, dilimizin uymadığı, kimyamızı bozan sığınmacılar ülkelerine gönderilirler.
