VATAN VE IĞDIR SEVGİSİ

Vatan; insanın halen üzerinde yaşadığı, geçmişin acı ve tatlı hatıraları ile avunduğu, istikbale ümitle baktığı, kısacası her üç zamanı da idrak ettiği bütün bir mekândır. Bir toprak parçasının vatan olabilmesi kolay değildir. Yüzlerce yıl yurt edinilen, uğrunda şehitler verilerek kanla yoğrulan toprak parçası vatandır. Uğrunda can verilen ve üzerinde bir medeniyet kurulan yerdir vatan. Yoksa uğrunda kan akıtılıp can verilmeyen toprak parçasının adı vatan değildir. Ünlü şair Mithat Cemal KUNTAY, bu gerçeği şöyle dile getirir. “Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa; Vatandır.”

Atalarımız dünyanın en güzel ve bereketli topraklarını vatan olarak seçmişler ve bize emanet etmişlerdir. Bu cennet vatanı yüzlerce yıl ecdadımız canları ve kanları pahasına korumuşlar ve binlerce abide dikerek üzerinde bir medeniyet kurmuşlardır

’İnsan vatanını sever. Çünkü Allah’ın bağışladığı şeylerin en parlağı olan nazar, göz, dünyaya ilk baktığı zaman, vatan toprağını görür. Onun için vatanını sever.’

"İnsan vatanını sever. Çünkü etrafına baktıkça, her köşesinde geçen ömrünün, geçmiş hayatının hazin bir hatırasını taşlaşmış, taş kesilmiş gibi görür.”

"İnsan vatanını sever. Çünkü hürriyeti, rahatı, hakkı, menfaati, vatan sayesinde ayakta kalabilir."

"İnsan vatanını sever. Çünkü varlık sebebi olan atalarının sakin mezarlığı ve ömrünün neticesi olacak evladının meydana geleceği yer vatandır.”

"İnsan vatanını sever. Çünkü vatan çocukları arasında dil birliği, menfaat birliği ve birbirine fazla alışmış oldukları için bir gönül yakınlığı ve fikir kardeşliği hâsıl olmuştur. O sayede bir adama; dünyaya göre vatan, oturduğu şehre göre kendi evi hükmünde görünür.

 “Kutsal Vatanımızın cennetten bir köşesi IĞDIR!

   Iğdır, Ağrı Dağları ve Aras Vadisi arasına yayılmış bir Kent! “Sakinleşmiş ve durulmuş sakin mizaçlı iki kardeş “Büyük ve Küçük Ağrı Dağı”! 

Yemyeşil bir coğrafya, Türkiye’nin en yüksek Dağı, “Ağrı Dağı” Cennetten doğduğu rivayet edilen bir nehir “Aras”; irili ufaklı dereler, çaylar, sisli sarp dağlar, bunların arasına serpilmiş tarihi dokular şehri Iğdır!

Bir parça huzur ve nefis gün gün doğumları ve gün batımlarını arayanlar için bir Kent!

Hafif esen rüzgârda Ağrı doruklarından kokusu ciğerlerine işlediği dağ çiçekleri, Hazar’a doğru mavi yolculuk geleneğinin başladığı Aras!

Yüreğime ilmik ilmik işlenen Iğdır sevgisi ve Iğdır Güzellemesi:

 

Atam Oğuz Han’dır, anam Gökçe kız,

Yaraşır demeye söz Iğdır’ımda.

Yazın sıcağında hasta istese,

Bulunur Ağrı’da kar Iğdır’ımda.

 

Zor yaylası yaylakların gözüdür,

Pamuk Dağı çemenidi, düzüdür.

Büyük Ağrı âşıkların sözüdür,

Bakmakla doymayır göz Iğdır’ımda.

 

Dağ üstünde lale üste kana bak,

Üçkaya’da petekteki bala bak,

Melekli’de şan-şöhrete, şana bak,

Ömür sürer gocalar yüz Iğdır’ımda.

 

Aralık İlçesi komşularla yarışır,

Yenidoğan Köyü yıldızlara karışır,

Çiftlik Köyde dost dostuna sarışır,

Dostluğa Mihriban söz Iğdır’ımda.

 

Aras boyu bu yerlerin esası,

Bırakmayız düşmanlarda kısası,

Hasret Köprü Aralık’ın binası,

Çiçeği solmayan yaz Iğdır’ımda.

 

Kacer’i, Bayat’ı gezmemiş olma,

Taşburun nergisin üzmemiş olma,

Karakoyun toyunda süzmemiş olma,

Bülbülü mat eden söz Iğdır’ımda.

 

Canfıda, İğdeli’ de gözüm galıpdı

 Karabağ, Ağdam’da sözüm galıpdı,

Dermedim bağında üzüm galıpdı,

Koyma yadlar dersin üz Iğdır’ımda.

 

Bilican Yaylası, Gömük Tepesi,

Gönlüm ister Karasu’dan öpesi,

Tandırın lavaşı, ceviz lepesi ,

Gelecek sofraya tez Iğdır’ımda.

 

Suveren’den aşsan Sıhmirze kente,

Azarsan  Korhan’da dumanda, çende.

Bir doyunca eyleş, piknik edende,

Şair, her ne görsen yaz Iğdır’ımda.

 

Ağaver meşhurdur bağlı, meşeli,

Oba Köy, Kasımcan ter menekşeli

Hakmehmet’te herkes güzel peşeli,

Edirler birbirine naz Iğdır’ımda.

 

Gaziler, Turabı, Pirli, Sütaşı

Revan’dan gelipti, allı kumaşı,

Koçkıran, Gökçeli, Bayat, Şıracı,

Köyleri saymakla bitmez Iğdır’ım.

 

Buğday tarlaları istiden ocak,

Yaylalarda açıp gül kucak-kucak

Dostlar bizi  bir gün unutacak,

Yahşıya, yamana döz Iğdır’ımda.

 

Dedem-Korkut olup ataların atası,

Şair var mı? bizimkilere çatası,

Süleyman’ı, Hasan’ı nece balası

Ozanlar Iğdır’da, saz Iğdır’ımda

 

Tekaltı Dağı’nda yatmak istesen,

Köroğlu, Ayvaz’a çatmak istesen,

Kuzunu gölgede kesmek istesen,

Koymalısın yere diz Iğdır’ımda.

 

Kan döktü atalar, güzel ovaya,

Merkezde yükselir beş kılıç Ay’a,

Korhan Yaylasında tarihi Kale,

Türk’e Türklük katan şan Iğdır’ımda.

 

Altay’da doğdum ben, büyüttü zaman,

Tuna’da su içtim, oldum bir tufan,

Bırakalım küslüğü, olalım candan

İçelim bol şerbeti can Iğdır’ımda.